Geneza założenia Bractwa

Bractwo Oblatów św. Brygidy w Głogowie zostało założone w 1985 roku. W tym to okresie zaistniała potrzeba stworzenia organizacji społecznej działającej w jawny sposób do podziemnej „Solidarności” na terenie Głogowa. Inicjatorem założenia Bractwa Oblatów św. Brygidy w Głogowie był Edward Ossowski. Do 13 grudnia 1981 roku członek Prezydium Zakładowej NSZZ Solidarność w Hucie Miedzi Głogów. Uczestnik strajku w dniu ogłoszenia Stanu Wojennego. Wchodził w skład Komitetu Strajkowego i był uczestnikiem strajku przeciw wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce. Po odwołaniu strajku występuje z apelem do załogi o organizowanie pomocy dla rodzin członków NSZZ Solidarność zwolnionych z pracy za działalność związkową, więzionych i represjonowanych.Za zgodą proboszcza parafii pw. św. Wawrzyńca w Brzostowie ks. Ryszarda Dobrołowicza na bazie Pomocy Parafialnej koordynował pomoc pokrzywdzonym, represjonowanym rodzinom na terenie Głogowa przez służby reżymu komunistycznego.Wychodząc naprzeciw potrzebom ( członkom zdelegalizowanej NSZZ Solidarność Ziemi Głogowskiej ) organizuje przy parafii św. Wawrzyńca w Brzostowie wyjazdy na Mszę za Ojczyznę sprawowaną przez ks. Jerzego Popiełuszkę w kościele pw. Św. Stanisława Kostki w Warszawie.To tutaj poznaje Pana Stanisława z Łodzi ( były internowany w stanie wojennym – nazwiska nie pamięta ), który zaprasza Edwarda Ossowskiego na dni skupienia Bractw Trzeźwościowych w Zakroczymiu. Jest to czas poszukiwań formy organizacji – niezależnej - pozwalającej działać społecznie w jawny sposób w Głogowie.

Po rozmowie ze Stanisławem Orzechem – miejscowym działaczem podziemnej „Solidarności” zetknął się z koncepcją utworzenia Klubu Inteligencji Katolickiej.

Nie posiadając przekonania co do tej sugestii we własnym zakresie podjął próbę poszukania innych grup działających przy kościele katolickim.

Czy ma to być Bractwo Trzeźwościowe, może Duszpasterstwo Ludzi Pracy, czy inna organizacja niezależna od sytemu komunistycznego ?

Jednak wszystko w oparciu o tradycję, kulturę i wartości kościoła katolickiego. W jednej z przerw w tym spotkaniu w Zakroczymiu, poznał zorganizowaną grupę osób z Piekar Śląskich, którzy byli członkami Bractwa Oblatów św. Brygidy w Piekarach Śląskich.

Z ich inicjatywy został przedstawiony Andrzejowi Chrobakowi, który reprezentował Bractwo Oblatów św.Brygidy w Gdańsku.

Otrzymał od niego Reguły Działania Bractwa. W taki sposób został nawiązany kontakt pod przyszłe założenie Bractwa w Głogowie.

AndrzejChrobak został zaproszony do Głogowa przez Edwarda Ossowskiego.

Po tym spotkaniu podejmuje działania do założenia Bractwa w Głogowie.

Wybór trafia właśnie na tą organizację, gdyż jej regulamin pozwalał działać nie tylko religijnie ale również w szerokim aspekcie społecznym w oparciu a hasło – Bóg – Honor – Ojczyzna, z wyraźnymi akcentami niepodległościowymi.

Bez żadnych wątpliwości wybrał miejsce działania Bractwa w kościele pw. Najświętszej Marii Panny Królowej Polski na Os. M. Kopernika.

Wybór tego miejsca nie był przypadkowy.

Kościół ten był w budowie na podstawie ustaleń strajku w sierpniu 1980 roku w Hucie Miedzi Głogów, kiedy to zapadła decyzja o wybudowaniu wotum wdzięczności za powstanie NSZZ Solidarność w Głogowie.

Proboszczem kościoła był ks. Ryszard Dobrołowicz - znany mieszkańcom Głogowa z okresu swoich działań od sierpniowych strajków 1980 do grudniu 1981 i po ogłoszeniu stanu wojennego.

Aby uzyskać zgodę na założenie Bractwa Oblatów św. Brygidy w tym kościele, została przeprowadzona wstępna rozmowa z ks. Ryszardem Dobrołowoczem przez Edwarda Ossowskiego.

Został przedstawiony pomysł założenia Bractwa przy kościele na Os. Kopernika.

W rozmowie tej Edward Ossowski zobowiązał się przygotować dokładny plan działania bractwa, jego struktury organizacyjne, spis osób odpowiedzialnych w poszczególnych ustalonych strukturach bractwa.

W związku z tym przeprowadził rozmowy z przedstawicielami podziemnych struktur NSZZ Solidarności w Głogowie - Stanisławem Orzechem i Kazimierzem Urbanem, aby wytypować osoby do działalności w bractwie.

Na terenie plebani w kościele NMP Królowej Polski odbyło się spotkanie w składzie: Ks. Ryszard Dobrołowicz, ks.Józef Drozd, Jerzy Jurkiewicz, Stanisław Orzech, Aleksander Sznajder, ZbigniewSzczechowiak, Kazimierz Urban.

Po tym spotkaniu proboszcz ks. Ryszard Dobrołowicz wyraził zgodę i wyznaczył opiekuna duchowego ks. Józefa Drozda.

Kapłańskie błogosławieństwo proboszcza ks. Ryszarda Dobrołowicza rozpoczęło działalność Bractwo Oblatów św. Brygidy w Głogowie.

Edward Ossowski Zbigniew Szczechowiak

W grudniu 1985 roku w Gdańsku została powołana Kapituła Domu w Głogowie w składzie :

Zdzisław Wandycz -brat przełożony,

Zbigniew Szczechowiak -zastępca,

Henryk Kajda -brat,

Edward Ossowski -brat,

Mieczysław Jończyk -brat,

Jan Gałus -brat,

Aleksander Sznajder -brat.

Po powrocie z Gdańska Kapituła ustaliła podział obowiązków :

Zdzisław Wandycz – koordynacja z podziemnymi strukturami NSZZ „Solidarność” Zagłębia Miedziowego- Polkowice, Lubin. Legnica,

Zbigniew Szczechowiak - szkolenia i działalność kulturalna,

Henryk Kajda – kontakty z duchowieństwem i oprawa liturgiczna mszy,

Mieczysław Jończyk – działalność rekreacyjno-sportowa z młodzieżą.

W okresie od 1985 – 1989 roku członkami Bractwa Oblatów św. Brygidy Domu w Głogowie byli:

Tadeusz Cieślak, Halina Frankiewicz, Zbigniew Frankiewicz, Józef Gacek, Jan Gałus, Władysław Grocki, Mieczysław Jończyk, Henryk Kajda, Teresa Konarska, Andrzej Muras, Florian Orlik, Edward Ossowski, Mariusz Ossowski, Maria Pietrzak, Adam Pietrzak, Jerzy Raś, Maria Sikora, Aleksander Sznajder, Zbigniew Szczechowiak, Jerzy Świercz, Zdzisław Wandycz, Zbigniew Wojtków, Małgorzata Wołoszyn, Adam Żelechowicz.

Oficjalni sympatycy:

Marian Krzemiński, Stanisław Orzech, Leszek Rybak, Kazimierz Urban,
Władysław Papużyński, Andrzej Kosmalski.

Gościło między innymi:

Wojciecha Ziembińskiego, Józefa Teligę, Antoniego Lenkiewicza, Joannę i Jana Kulmów,
prof.Andrzeja Wiśniewskiego, Wojciecha Myśleckiego, Jana Waszkiewicza, Jacka Fedorowicza,
Stefanię Woytowicz, Michała Dąbrowskiego, Andrzeja Ajnenkiela, Marka Ruszczyca,Katarzynę Łaniewską, Barbarę Rachwalską, Maję Komorowską, Barbarę Horawienkę, Stanisłwę Grabowską, Hanna Chorążynę, Krystynę Herbst, Stefana Kawalca,

prof. Józefa Łukaszewicza, Teatr Ósmego dnia z Poznania.

Współpracowało:

Duszpasterstwem Ludzi Pracy w Lubinie, Legnicy, Nowej Soli,
Klub Inteligencji Katolickiej Głogowie.

Nawiązywało kontakty:

Międzyzakładowy Komitet Wykonawczy NSZZ „Solidarność” Zagłębia Miedziowego, Solidarność Walcząca, NSZZ RI „Solidarność” Województwa Legnickiego, Polska Partia Niepodległościowa, WiP, PSL –Mikołajczykowskie,.

Utrzymywało kontakt z Duszpasterzami Ludzi Pracy- Diecezji Gorzowskiej ks. Witold Andrzejewskim i Diecezji Wrocławskiej ks.Stanisławem Orzechowskim.

Głogów dnia 11.08.2004 rok. Zbigniew Szczechowiak

Ustalono, że raz w miesiącu będą odprawiane msze święte za Ojczyznę z uwzględnieniem wydarzeń historycznych

– Powstanie Styczniowe,

Wydarzenia marca 1968,

Katyń,

Rocznica Uchwalenia Konstytucji 3-Maja,

Powstanie Warszawskie,

Powstanie Porozumień Gdańskich – Powstanie NSZZ „Solidarność”,

Odzyskanie niepodległości 11 listopada 1918 roku,

Rocznica ogłoszenia stanu wojennego,

Rocznicy Wydarzeń na Wybrzeżu 1970 roku,

Rocznica zamordowania ks. Jerzego Popiełuszki.

Po mszach w ramach możliwości w nawiązaniu do wydarzeń historycznych odbywały się wykłady lub występy realizowane przez zaproszone osoby ze środowisk artystów scen polskich, przedstawicieli wyższych uczelni, będących w opozycji do władz komunistycznych.

Przykładem może być występ wiejskiego chóru z okolic Szczecina prowadzony przez Joannę i Jana Kulmów w repertuarze pieśni religijnych i patriotycznych.

W działalności pojawiło się organizowanie Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, które na inaugurację gościły ks. Biskupa Józefa Michalika ordynariusza Diecezji Gorzowskiej. Dni te odbywały się we wszystkich kościołach Głogowa.

W kalendarzu Bractwa znalazła się organizacja pielgrzymek do Piekar Śląskich w ostatnią niedzielę maja, czyli tradycyjna pielgrzymka mężczyzn do tamtejszego Sanktuarium M.B Piekarskiej. We wrześniu organizowaliśmy wyjazd na Pielgrzymkę Ludzi Pracy do sanktuarium w Częstochowie.

Pielgrzymka mężczyzn do Sanktuarium M.B Piekarskiej.

Pielgrzymka Ludzi pracy - Częstochowa

To z tej okazji powstał transparent Bractwa Oblatów św. Brygidy Dom Głogów z herbem miasta z przed II wojny światowej w celu odcięcia się od herbu Głogowa ustalonego przez władze komunistyczne w 1966 roku a usuniętym przez władze hitlerowskie w 1939 roku.

Z inicjatywy Bractwa w drugą niedzielę wrześniu 1987 roku została zorganizowana cykliczna - I - piesza pielgrzymka mieszkańców Głogowa – dołączyli pielgrzymi Polkowic, Lubina i Legnicy - do oddalonego o 20 km Grodowca , w którym znajduje się sanktuarium Matki Bożej Zagłębia Miedziowego.

Uroczystości połączone były z symbolicznym przekazaniem plonów przez rolników okolicznych wsi robotnikom kopalń i hut - symboliczne dożynki i zamanifestowanie Solidarności rolników z pracownikami Zagłębia Miedziowego. Drugą ideą w tym przypadku było hasło zachowania odpowiedzialności za ochronę przyrody w zasięgu działania przemysłu miedziowego.

List do ks. biskupa Józefa Michalika z prośbą o ustanowienie Pielgrzymki do Grodowca lipiec 1987 r.

Na początku 1987 roku została dokonana zmiana na funkcji brata przełożonego. Decyzja ta zapadła na Kapitule Generalnej Bractwa Oblatów św. Brygidy po zatrzymaniu Zdzisława Wandycza przez Służbę Bezpieczeństwa. W związku z tym bratem przełożonym został wybrany Zbigniew Szczechowiak.

Wychodząc na przeciw decyzji Domu Gdańskiego w dniach sierpniowych 1986-1987 pojawili się w centrum miasta pikietujący z hasłami nawołującymi o trzeźwość narodu w odpowiedzi na apel Episkopatu Polski. Na tablicach widniały „Solidarni w trzeźwości”, „Nie lękajcie się”, „ Popieramy apel Episkopatu Polski”.

Od lewej strony stoi - Władysław Grocki,Edward Ossowski, Zdzisław Wandycz,Aleksander Sznajder,
Zbigniew Szczechowiak, Adam Żelechowicz.

W Czerwcu 1987 roku Bractwo wystawiło „Służbę Papieską” na III Pielgrzymkę

Jana Pawła II. Ochotnicy z Głogowa w ilości 150 osób stali wzdłuż trasy przejazdu Ojca Świętego ulicami Gdańska, wyróżniając się ubiorem od funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej.

Po tej pielgrzymce został przydzielony nowy opiekun duchowy ks. Piotr Żuberek, który zaangażował się w oprawę mszy świętej za Ojczyznę. W późniejszym czasie służył opieką duszpasterską w strajku na kopalni ZG „Rudna” – 1988 rok odprawiając msze święte oraz w Marszach Ekologicznych zorganizowanych przez Bractwo w ramach utworzonego „Ruchu Ekologicznego”.

Do obowiązku Bractwa należało uczestniczenie raz w roku w służbie przy grobie ks. Jerzego Popiełuszki w kościele pw. Św. Stanisława Kostki w Warszawie.

W tym czasie Bractwo z Głogowa jest fundatorem obrazu ks. Jerzego Popiełuszki, który był wystawiany w rocznice śmierci kapłana Solidarności.

W maju 1988 roku odbyły się zamknięte dni skupienia na terenie parafii pw. Św. Mikołaja za zgodą ks. prałata Zbigniewa Kutzana. Głównymi tematami była sprawa „Odzyskania Niepodległości Polski” poruszana w wykładzie przez Józefa Teligę oraz „Ekonomia w suwerennym demokratycznym państwie” wyłożona przez Stefana Kawalca. Uczestniczyli przedstawiciele Tymczasowych Komisji Zakładowych NSZZ „Solidarność” Zakładów Zagłębia Miedziowego, przedstawiciele organizacji młodzieżowej „W i P” ( Wolność i Pokój ) w tym Leszek Budrewicz z Wrocławia.

Z okazji 70 rocznicy odzyskania niepodległości Polski oraz 10 rocznicy pontyfikatu Jana Pawła II z inicjatywy Bractwa zostały odsłonięte tablice pamiątkowe upamiętniające marszałka Józefa Piłsudskiego i Ojca Świętego Jana Pawła II w kościele pw. NMP Królowej Polski.

Mszę świętą odprawił i homilię wygłosił ks. Bp Paweł Socha.
Po odsłonięciu tablic przemawiał członek Bractwa – syn obrońcy Lwowa 1918 roku – Zbigniew Frankiewicz.

Członkowie Bractwa widząc istniejące zagrożenie dla zdrowia mieszkańców Głogowa i okolic ze strony Huty Miedzi „Głogów” powołali „Wolny Ruch Ekologiczny”.
W wyniku tej decyzji odbyły się marsze protestacyjne. Założycielami tego Ruchu byli: Marian Kamiński, Leszek Rybak, Zbigniew Szczechowiak, Zdzisław Wandycz, ks. Piotr Żuberek.

Marsze te odbywały się ( systematycznie co miesiąc od stycznia do kwietnia 1989 roku) na ulicach miasta , do których przyłączyli się mieszkańcy. Manifestując swoje niezadowolenie z sytuacji ekologicznej, nieśli transparenty z hasłami protestacyjnymi oraz skandowali
między innymi.

- „Co tak śmierdzi, jakby z buta, to pracuje nasza huta”.

Były to największe niezależne manifestacje w Głogowie od 1982 roku.

Wniosek o nadanie nazwy Placu Józefa Piłsudskiego

Także z inicjatywy Bractwa został złożony apel o utworzenie nazwy Placu Józefa Piłsudskiego w Głogowie. Pod wnioskiem podpisali się Władysław Grocki, Zbigniew Szczechowiak, Zdzisław Wandycz. Apel został złożony do Rady Miasta Głogowa dnia 17.02.1989 roku.
W wyniku tego radni - nie od razu stworzyli taką nazwę placu przy Rondzie 3-Maja.

W 1989 roku Bractwo było główny organizatorem, odpowiedzialnym za służbę porządkową w czasie Diecezjalnych uroczystości koronacji obrazu Matki Bożej Rokitniańskiej, dokonanej przez ks. Kardynała Józefa Glempa. Był to 18.06.1989 roku – dzień, w którym Bractwo zakończyło swoją działalność.

Jego członkowie zaangażowali się bezpośrednio w organizację Tymczasowych Komisji Zakładowych NSZZ „Solidarność”. Następnie podjęli działania w legalnych strukturach NSZZ „Solidarność” w zakładach pracy Głogowa, Polkowic i Lubina.

Głównym hasłem, które towarzyszyło w działaniu członkom Bractwa to

„Bóg, Honor, Ojczyzna”. Stanowiło ono zwieńczenie znaku Domu w Głogowie - orła w koronie na którego piersi znajdował się krzyż maltański z pięcioma kroplami krwi, symbolizującymi rany Chrystusa.

Strony

czwartek, 18 listopada 2010

Herb Bractwa Oblatów św. Brygidy w Głogowie

wtorek, 16 listopada 2010

czwartek, 11 listopada 2010

Sztandar NSZZ Solidarność Głogów

Tablice Jana Pawła II i Józefa Piłsudskiego w kościele pw. NMP Królowej Polski w Głogowie

czwartek, 16 września 2010